stworzenie człowiek

Stan człowieka w Raju

W kolejnym kroku naszych rozważań nad stworzeniem pierwszych ludzi możemy postawić sobie pytanie- w jakim stanie zostali oni stworzeni? Mówiąc o stanie przyjrzyjmy się ich relacji do Boga Stwórcy, do ich samych oraz do całego stworzenia.

Dary, którymi zostali obdarzeni Adam i Ewa możemy podzielić na 3 grupy:

Do darów naturalnych zaliczamy:

  1. ciało,
  2. dusza,
  3. uzdolnienia (możliwość poznania rozumowego, wolność woli)

Łaską nadprzyrodzoną był dar życia Bożego czyli łaska uświęcająca (wiara i miłość).

W Katechizmie według Sumy Teologicznej1 możemy przeczytać, że człowiek został stworzony w stanie doskonałym. Na czym polegał ten stan doskonałości? Stan doskonałości, w którym stworzeni zostali Adam i Ewa charakteryzował się otrzymanymi przez nich darami pozanaturalnymi, którymi są:

  1. dar harmonii
  2. dar nieśmiertelności
  3. dar wolności od cierpień
  4. dar wiedzy

Wyjaśnienie darów pierwszych ludzi

Łaska uświęcająca

Jedność z Bogiem nie polegała na przebywaniu w jakimś miejscu, lecz na więzi z Nim utworzonej przez łaskę uświęcającą. Adam i Ewa byli zjednoczeni z Bogiem przez dar Jego życia, nazywany łaską uświęcającą. Przebywanie w Raju, w bliskości Boga to symboliczne wyrażenie tej właśnie łaski.

Pozanaturalny dar harmonii i wolności od pożądań

Ogród edeński symbolicznie charakteryzuje jedność panującą w ludzkim wnętrzu. Było to pełne podporządkowanie wszystkich władz rozumnej miłości. Pierwsi rodzice nie odczuwali w sobie pożądliwości, która pobudza do egoistycznego pragnienia rzeczy i drugiego człowieka.

Wolne od pożądliwości odniesienie do drugiego cżłowieka Biblia przedstawia przez nieodczuwanie wstydu pomimo nagości (Rdz 2,25). Obecnie wstyd stanowi naturalną obronę przed tym egoistycznym pragnieniem. Kolejnym dowodem jest przyjmowanie bez buntu poleceń Bożych. Ewa zerwała owoc z drzewa poznania dobra i zła, dlatego że namówił ją do tego szatan, a nie dlatego, że chciała się zbuntować przeciwko Bogu (Rdz 3,6). Wola była podporządkowana rozumowi. Władanie światem, które Bóg powierzył człowiekowi, realizowało się też w człowieku jako panowanie nad sobą. Człowiek był wolny od potrójnej pożądliwości:

Pozanaturalny dar nieśmiertelności - drzewo życia

Dar nieśmiertelności jest symbolicznie przedstawiony jako dostęp do drzewa życia (Rdz 2,16). Dar nieśmiertelności nie odnosił się do nieśmiertelnej duszy Adama i Ewy, lecz do ich ciała. Miał je chronić od takiej śmierci, jaka dzisiaj dosięga każdego człowieka. Może jednak powstać pytanie, czy pierwsi rodzice i cała ludzkość miałaby żyć wiecznie na ziemi, gdyby nie został popełniony grzech Adama i Ewę. Wielu teologów odpowiada przecząco. Gdyby pierwsi rodzice wytrwali w zjednoczeniu z Bogiem i nie zgrzeszyli, prawdopodobnie też przechodziliby do nowej formy ostatecznego istnienia, lecz dokonywałoby się to bez konieczności takiej śmierci fizycznej, jaką my znamy obecnie. Przechodziliby do wieczności z duszą i ciałem.

Pozanaturalny dar wolności od cierpień

Niepodleganie cierpieniom było wynikiem jedności z Bogiem (Rdz 3, 16).

Pozanaturalny dar wiedzy

Dusze Adama i Ewy, ponieważ po stworzeniu nadal były zjednoczone z Bogiem, nadal miały kontakt z Tym, który jest Prawdą. To więc mogło być istotą posiadanego przez nich pozaprzyrodzonego daru wiedzy. Trudno przypuszczać, że dar ten polegał na wszechwiedzy, którą pierwsi rodzice utracili po grzechu, lub też na znajomości absolutnie wszystkiego. Dar wiedzy mógł być wewnętrznym światłem, łatwością poznawania świata, wyraźnym rozpoznaniem przez sumienie dobra i zła. Gdyby pierwsi rodzice nie odeszli od Boga, dar ten umacniałby rozum ludzki i zapewniałby szybkie dochodzenie do coraz pełniejszej wiedzy, bez pomyłek i jakże częstych błędów.

  1. Tomasz Pegues OP, Katechizm według Summy Teologicznej ↩︎