stworzenie

Stworzenie bytów anielskich


Nazwa anioł, po grecku ἄγγελος oznacza: posłany, zwiastun. Z natury są duchami, z wykonywanego obowiązku nazywają się aniołami, czyli posłami, zwiastunami. Dlatego w Piśmie św. i ludzie z pewną misją są nazywani aniołami (Lb 20, 14; Mal 2, 1; Mal 2, 7; Ap 2, 3).

Według pojęcia kościelnego i biblijnego aniołowie są to substancje rozumne (duchowe), nie posiadające ciała, ani żadnej materii. Przez słowo substancje dowodzi się, że nie są to żadne personifikacje sił przyrody, ani pojęcia abstrakcyjne.

Biblia o aniołach


Biblia mówi o aniołach w wielu miejscach:

O aniołach jest też powiedziane, że:

Ojcowie Kościoła o aniołach


Św. Klemens Rzymski1 za przykład podaje wiernym posłuszeństwo aniołów:

Patrzmy uważnie na wielką ilość aniołów, jak wolę jego spełniają.

Św. Justyn2 męczennik pisze tak:

Czcimy rzecze dobrych aniołów, którzy słuchają Boga i są mu podobni.

Św. Augustyn3 natomiast o aniołach pisze:

Chociaż nie widzimy objawień aniołów, to przecież, że są aniołowie, wiemy z wiary i czytamy, że wielu ludziom się okazali.

Kiedy Bóg stworzył aniołów?


Aniołowie są stworzeni z nicości, w czasie. Nauczanie o tym zdefiniował Sobór Laterański IV, a powtórzył je Sobów Watykański I. To, że aniołowie zostali stworzeni w czasie oznacza, że nie istnieją odwiecznie. Nie wiemy dokładnie kiedy nastąpiło stworzenie aniołów, czy przed stworzeniem świata materialnego, czy razem z nim. Niektórzy z Ojców (św. Bazyli, św. Grzegorz z Nazjanzu, św. Jan Chryzostom i św. Ambroży) utrzymywali, że Bóg stworzył aniołów przed światem widzialnym, natomiast św. Augustyn uważa, że aniołowi zostali stworzeni razem ze światem widzialnym.

Sobór Laterański IV nie miał zamiaru definiować czasu stworzenia aniołów, a jedynie potępić błąd manichejczyków, którzy uważali, że materia istniała odwiecznie.

Anioł Stróż


Nauka o aniele stróżu nie została nigdy ogłoszona uroczyście jako dogmat wiary, ale Kościół w swoim codziennym nauczaniu, Pismo Święte i Ojcowie wyraźnie ją głoszą. Katechizm rzymski o aniołach mówi tak:

Jak rodzice, gdy ich dzieciom przyjdzie odbywać złą i niebezpieczną drogę, dodają im (do towarzystwa) stróżów i pomocników w odparciu niebezpieczeństw, tak niebieski Ojciec, w drodze życia, po której do ojczyzny zdążamy, poruczył dozór nad każdym z nas aniołom, byśmy ich pomocą i przezornością zasłonięci, uniknęli zdradzieckich sideł, nastawionych przez nieprzyjaciół i odparli ich straszne na nas napaści i byśmy pod ich wodzą, prostą szli drogą.


  1. św. Klemens Rzymski, 1 List do Koryntian 34, 5 ↩︎

  2. św. Justyn Męczennik, Apologia 1, 6 ↩︎

  3. św. Augustyn z Hippony, Kazanie o Psalmie 103, kazanie 1 ↩︎