stworzenie człowiek

Upadek człowieka

Zadajmy sobie następujące pytanie- jak to jest możliwe, że człowiek może chcieć czegoś, co sprzeciwia się dobru Boga, dobru bliźniego lub też dobru jego samego?

Święty Tomasz odpowiada, że jest to możliwe w ten sposób, że człowiek może chcieć pewnego konkretnego dobra, które jawi się mu jako atrakcyjne, a jednak sprzeciwia się dobru Boga. Jak w ogóle jest możliwe, że człowiek stworzony przez Boga może chcieć czegoś co się Bogu sprzeciwia? Otóż skłonność do niewłaściwego poszukiwania dóbr zmysłowych i czasowych należy nazwać żądzą lub pożądliwością.1

Pożądliwość, której w życiu doczesnym doświadczamy, nie znajdowała się w człowieku od początku, w jego stanie pierwotnym, w którym stworzył go Bóg. Doświadczamy jej, ponieważ znajdujemy się w stanie upadku. Stan ten wynika z rodzaju natury, jaka została przekazana ludzkości przez pierwszego człowieka- Adama. Gdyby Adam nie zgrzeszył to otrzymalibyśmy od niego naturę w stanie pierwotnej sprawiedliwości i całkowitego panowania nad sobą. 2 Natura, którą otrzymujemy znajduje się w stanie grzechu, który nazywamy grzechem pierworodnym. Z powodu przekazywania dalej tej natury, grzech pierworodny jest przekazywany każdemu z nas.

Skutki grzechu pierworodnego nazywamy zranieniami duszy i są nimi3:

  1. ignorancja
  2. złośliwość
  3. słabość
  4. pożądliwość

Wyjaśnienie zranień duszy

Ignorancja

Ta rana powoduje, że nasz rozum jest zaciemniony.

Złośliwość

Oznacza skłonność woli do grzechu, czyli do zła.

Słabość

Ta rana powoduje, że nasze ciała są podległe zniszczeniu.

Pożądliwość

Ta rana objawia się kiedy ulegamy by np. zjeść o “jedną” gałkę lodów za dużo.

  1. Suma Teologiczna, Prima secundae, zagadnienie 71 72, 77 ↩︎

  2. Suma Teologiczna, Prima secundae, zagadnienie 81, artykuł 2 ↩︎

  3. Tomasz Pegues OP, Katechizm według Summy Teologicznej ↩︎